Istnieje możliwość wymiarowania powierzchni z uwagi na warunki pożarowe przy użyciu metody zredukowanego przekroju. Redukcja jest stosowana na grubości powierzchni. Kontrolę obliczeń można przeprowadzić dla wszystkich materiałów drewnianych, które są dopuszczone dla obliczeń.
W przypadku drewna klejonego krzyżowo, w zależności od rodzaju kleju, można wybrać, czy możliwe jest odpadanie poszczególnych zwęglonych części warstwy, a tym samym, czy można spodziewać się zwiększonego zwęglenia w niektórych obszarach warstwy.
Linie można importować do programu RFEM jako linie lub pręty. Jako nazwy przekrojów przyjmowane są nazwy warstw i przypisywany jest pierwszy materiał z predefiniowanych materiałów. Jeżeli jednak z nazwy warstwy zostanie rozpoznany przekrój z bazy przekrojów Dlubal i materiał, zostaną one również przyjęte.
Algorytm tworzenia siatki w programie RWIND Simulation wykorzystuje opcję warstwy granicznej do generowania wielowarstwowej siatki przypowierzchniowej. Ilość warstw może być dowolnie definiowana przez użytkownika.
Ta precyzyjna siatka pozwala na realistyczne odwzorowanie prędkości wiatru w obszarach przypowierzchniowych.
Sztywność gazu wynikająca z równania stanu gazu doskonałego pV = nRT może być uwzględniona w nieliniowej analizie dynamicznej.
Funkcja obliczania gazu jest dostępna dla akcelerogramów i wykresów czasowych zarówno dla analizy bezpośredniej, jak i nieliniowej analizy Newmarka. Aby poprawnie określić zachowanie gazu, należy zdefiniować co najmniej dwie warstwy ES dla brył gazowych.
Zintegrowane w programie RFEM graficzne i numeryczne przedstawianie naprężeń i stopni wykorzystania
Obliczenia przy użyciu różnych przypadków obliczeniowych
Wysoka wydajność dzięki małej ilości danych początkowych
Elastyczność dzięki szczegółowym opcjom ustawień dla podstawy i zakresu obliczeń
Na podstawie wybranego modelu materiałowego i zawartych w nim warstw generowana jest lokalna macierz sztywności powierzchni w programie RFEM. Dostępne są następujące modele materiałowe:
ortotropowy
Izotropowy
Zdefiniowane przez użytkownika
Hybrydowy (dla kombinacji modeli materiałowych)
Możliwość zapisywania często używanych konstrukcji warstwowych w bazie danych
Wyznaczanie naprężeń podstawowych, ścinających i zastępczych
Oprócz naprężeń podstawowych jako wyniki dostępne są naprężenia wymagane zgodnie z DIN EN 1995-1-1 oraz interakcja między tymi naprężeniami.
Analiza naprężeń dla elementów konstrukcyjnych o dowolnym kształcie
Obliczanie naprężeń zastępczych według różnych metod:
Hipoteza energii odkształcenia (von Mises)
Hipoteza naprężeń stycznych (Tresca)
Hipoteza naprężenia normalnego (Rankine)
Hipoteza głównego odkształcenia (Bach)
Obliczanie poprzecznych naprężeń stycznych według Mindlina lub Kirchhoffa lub ustawień zdefiniowanych przez użytkownika
Obliczenia w stanie granicznym użytkowalności poprzez sprawdzanie przemieszczeń powierzchni
Odkształcenia graniczne określane przez użytkownika
Możliwość uwzględnienia połączenia wartw
Szczegółowe wyniki dla różnych składników naprężeń i stopni wykorzystania w tabelach i w grafice
Przedstawianie naprężeń dla każdej warstwy w modelu
Dostępne są różne narzędzia, takie jak uchwycenie obiektu, definiowane przez użytkownika rastry wprowadzania i linie pomocnicze, które ułatwiają graficzne wprowadzanie danych dotyczących konstrukcji. Pliki DXF można importować jako modele liniowe lub używać jako warstwy tła, pozwalające na bezpośrednie wykorzystanie określonych punktów uchwycenia.
Dostępne są różne narzędzia, takie jak uchwycenie obiektu, definiowane przez użytkownika rastry wprowadzania i linie pomocnicze, które ułatwiają graficzne wprowadzanie danych dotyczących konstrukcji. Pliki DXF można importować jako modele liniowe lub używać jako warstwy tła, pozwalające na bezpośrednie wykorzystanie określonych punktów uchwycenia.
Dowolne definiowanie dwóch lub trzech warstw zbrojenia w stanie granicznym nośności
Wektorowa reprezentacja głównych kierunków naprężeń dla sił wewnętrznych, umożliwiająca optymalne dostosowanie orientacji trzeciej warstwy zbrojenia do oddziaływań
Alternatywne procedury przy wymiarowaniu dzięki którym można uniknąć zbrojenia na ściskanie lub ścinanie
Wymiarowanie powierzchni jako belek-ścian (teoria membranowa)
Możliwość definiowania zbrojenia podstawowego dla górnej i dolnej warstwy zbrojenia
Definicja zbrojenia dla obliczeń stanu granicznego użytkowalności
Wyniki są prezentowane w punktach dowolnie wybranej siatki
Opcjonalne rozszerzenie modułu o nieliniową analizę deformacji. Obliczenia są przeprowadzane w RF-CONCRETE Deflect poprzez redukcję sztywności zgodnie z normą lub w RF-CONCRETE NL poprzez generalnie obliczenia nieliniowe, określające redukcję sztywności w procesie iteracyjnym.
Wymiarowanie przy użyciu momentów obliczeniowych na krawędziach słupa
Szczegółowe informacje o przyczynach nieudanych obliczeń podczas wymiarowania
Szczegóły dotyczący wymiarowania dostępne we wszystkich kluczowych lokalizacjach na elemencie aby lepiej śledzić wyznaczanie zbrojenia
Eksport izolinii zbrojenia podłużnego do pliku DXF w celu dalszego wykorzystania w programach CAD jako podstawa do rysunków zbrojenia
W module dodatkowym należy wybrać powierzchnie, które mają zostać zwymiarowane (na przykład za pomocą funkcji Wybierz). Geometria tafli szkła oraz obciążenia są importowane z modelu RFEM.
Następnie należy zdecydować, czy obliczenia mają być przeprowadzone bez wpływu sąsiedniej konstrukcji (obliczenia lokalne) czy z uwzględnieniem tego wpływu (obliczenia globalne). W przypadku wybrania opcji obliczeń lokalnych każda powierzchnia wybrana do obliczeń zostanie odłączona od modelu i obliczona osobno.
W obliczeniach globalnych uwzględniana jest cała konstrukcja wraz z wprowadzonymi szybami. Wszystkie dane dotyczące składu szkła oraz właściwości szkła poszczególnych warstw należy zdefiniować w oknie wprowadzania danych w module RF-GLASS. Do wyboru są warstwy typu szkło, folia i gaz. Żądany materiał można zaimportować bezpośrednio z biblioteki, która zawiera dużą liczbę materiałów.
Wszystkie parametry poszczególnych warstw, w tym ich grubości, można edytować. Ponadto w RF-GLASS można tworzyć szereg zestawień, co pozwala na wspólne wymiarowanie różnych typów szkła.
W przypadku szkła izolacyjnego w analizie można uwzględnić obciążenia zewnętrzne oraz obciążenia spowodowane zmianami temperatury, ciśnienia atmosferycznego i wysokości. Moduł oblicza te obciążenia automatycznie na podstawie parametrów obciążeń klimatycznych. W przypadku wybrania lokalnego typu obliczeń należy zdefiniować podpory liniowe, podpory węzłowe i pręty graniczne powierzchni w module RF-GLASS. Podpory i pręty są uwzględniane tylko w programie RF-GLASS i nie mają wpływu na model utworzony w programie RFEM.
W kategorii Fundamenty przegubowe dostępne są cztery różne połączenia z blachą podstawy:
Prosta podstawa słupa
Zbieżna podstawa słupa
Podstawa słupa dla prostokątnych profili zamkniętych
Podstawa słupa dla okrągłych profili zamkniętych
W kategorii Podparcie dla słupów dostępnych jest pięć różnych układów połączeń dwuteowników:
Podstawa słupa bez usztywnienia
Podstawa słupa z żebrami usztywniającymi w środku pasa
Podstawa słupa z żebrami usztywniającymi po obu stronach słupa
Podstawa słupa z usztywnieniami ceowymi
Fundament kielichowy
Wszystkie typy połączeń zawierają płytę podstawy przyspawaną do stalowego słupa. Połączenia za pomocą kotew są zabetonowane w fundamencie. Do wyboru są kotwy typu M12 - M42 o gatunkach stali 4.6 - 10.9. Górna i dolna strona kotew może być wyposażona w zaokrąglone lub kątowe blachy w celu lepszego rozłożenia obciążenia lub zakotwienia. Dodatkowo można zastosować prostokątne lub okrągłe głowice kotwiące z gwintem na końcach pręta.
Materiał i grubość warstwy zaprawy oraz wymiary i materiał podstawy można ustawić dowolnie. Ponadto można zdefiniować zbrojenie brzegowe stopy. Aby zapewnić lepsze przenoszenie sił tnących, na dolnej stronie blachy podstawy można zastosować skos (nakładka).
Siły tnące są przenoszone przez nakładki, kotwy lub tarcie. Poszczególne komponenty można łączyć.
Przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników należy wybierać dla obliczeń w stanie granicznym nośności i użytkowalności. Po wybraniu powierzchni do obliczenia można zdefiniować odpowiedni model materiałowy.
Struktura warstw stanowiących podstawę obliczeń sztywności może być różna. Parametry zdefiniowane przez wybrany model materiałowy można dostosować do własnych potrzeb. Modyfikowalna jest również macierz 3*3 warstw. W ten sposób zapewniony jest całkowicie swobodny wybór podczas generowania sztywności.
Naprężenia graniczne każdej warstwy są definiowane przez wybrany materiał. Również te wartości można dostosowywać.
Warstwy gruntu definiowane są w przejrzystym oknie wprowadzania danych. Biblioteka z możliwością rozszerzania ułatwia wybór właściwości gruntu.
Sprężystość można zdefiniować za pomocą modułu sztywności lub modułu sprężystości ze współczynnikiem Poissona. Istnieje możliwość zdefiniowania dowolnej liczby warstw gruntu. Warstwy można przydzielić do budynku graficznie lub poprzez wprowadzenie odpowiednich współrzędnych.